เพียงแค่เป็นหนึ่งในเจ้าของทรัพย์สินทางกายภาพและอสังหาริมทรัพย์ทรัพย์สินทางปัญญา (IP) ที่ให้ผู้อื่นเป็นเจ้าของ แต่เพียงผู้เดียวของความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรมของพวกเขา มันทำให้การควบคุมคนเหล่านี้ในนวัตกรรมของพวกเขาที่พวกเขาได้รางวัลและการสนับสนุนให้สร้างต่อไปเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น
ทรัพย์สินทางปัญญามีรากของพวกเขาในรัฐธรรมนูญเดิมที่ได้รับการออกแบบโดยบรรพบุรุษสถาปนาของประเทศ มันระบุว่าการประชุมจะมีอำนาจ"เพื่อส่งเสริมความคืบหน้าของวิทยาศาสตร์และศิลปะที่มีประโยชน์โดยการรักษาความปลอดภัยสำหรับการ จำกัด เวลาให้ผู้เขียนและนักประดิษฐ์เฉพาะสิทธิในงานเขียนของตนและการค้นพบ."
สี่ประเภทหลักของทรัพย์สินทางปัญญาเป็น
สิทธิบัตรสำหรับการประดิษฐ์ — เหล่านี้เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ใหม่และการปรับปรุงและกระบวนการที่มีความสามารถสำหรับงานอุตสาหกรรม
เครื่องหมายทางการค้าสำหรับแบรนด์ — เหล่านี้เป็นค่าสินค้าและบริการเพื่อให้ความแตกต่างที่จะมีระหว่างผู้ค้าที่แตกต่างกัน
ออกแบบสำหรับลักษณะผลิตภัณฑ์ — นี้เกี่ยวข้องกับการทั้งหมดหรือบางส่วนของผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากคุณสมบัติเช่นเส้นรูปทรงสีพื้นผิวรูปร่างหรือวัตถุรวมทั้งการประดับของ;
สงวนลิขสิทธิ์สำหรับวัสดุ — ซึ่งรวมถึงวัสดุและศิลปะวรรณกรรม, เพลง, ภาพยนตร์การบันทึกเสียงและการออกอากาศรวมทั้งซอฟต์แวร์และมัลติมีเดีย
นอกจากข้างต้น IP ครอบคลุมพื้นที่ที่ใหญ่กว่าซึ่งขยายไปถึงความลับทางการค้าพันธุ์พืชบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์, สิทธิของนักแสดงเป็นต้น
ในขณะที่ในบางกรณีกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาให้การคุ้มครองความคิดในที่สุดความคิดที่จะต้องมีการ elaborated แรกก่อนที่จะได้รับการคุ้มครองใด ๆ มันไม่เสมอไปได้ที่จะปกป้องทรัพย์สินทางปัญญาตลอดจนการได้รับสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา นี้ แต่จะทำได้ถ้า IP ถูกนำไปใช้สำหรับและได้รับการ บางคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาภายใต้กฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาเช่นลิขสิทธิ์เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติโดยไม่ต้องลงทะเบียนใด ๆ และทันทีที่สร้างได้รับการบันทึกไว้ได้ในรูปแบบบางส่วนหรืออื่น ๆ
กฏหมายทรัพย์สินทางปัญญาช่วยส่งเสริมความสมดุลคู่ — ทางการเงินให้รางวัลหรือการสร้างนวัตกรรมของการผูกขาดโดยให้สิทธิ์แก่เจ้าของขณะที่พร้อมให้แรงผลักดันให้ความคิดสร้างสรรค์ได้อย่างอิสระว่าด้วยการส่งเสริมความคิด มันส่งเสริมให้สิทธิเสรีภาพของชาวอเมริกันที่จะพูดและแสดงออกโดยไม่มีข้อ จำกัด และสามารถพบได้ผ่านกฎหมายและคดีเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญาในประเทศสหรัฐอเมริกา
กฎหมายลิขสิทธิ์
ได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ออกแบบมาสำหรับผลงานเดิมของการประพันธ์ที่มีผลงานวรรณกรรม, ละครและดนตรี, pantomimes และท่าเต้น, ภาพ, ภาพและประติมากรรม, ภาพเคลื่อนไหวภาพและเสียงตลอดจนการบันทึกเสียง มันทำให้ผู้สร้างสิทธิทางเศรษฐกิจช่วยให้สามารถควบคุมการใช้ความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาในหลายวิธีเช่นการทำและการออกสำเนาให้ประชาชนให้มีประสิทธิภาพในการกระจายเสียงสาธารณะและการใช้งาน on – line กฎหมายลิขสิทธิ์ให้ผู้เขียนสิทธิทางศีลธรรมซึ่งจะระบุให้เขาเป็นผู้สร้างเนื้อหาที่และยังช่วยให้การคัดค้านของความพิกลพิการและความเพี้ยนของมัน
แต่ลิขสิทธิ์ไม่ได้ป้องกันความคิด, Free หรือชื่อเรื่อง แต่งานเดิมที่ถูกสร้างหรือเขียนจากความคิดดังกล่าวอาจอยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ของร่ม
เหตุผลหลักสำหรับการมีลิขสิทธิ์ที่จะอนุญาตให้ผู้เขียนกำไรทางเศรษฐกิจสำหรับความพยายามของพวกเขาและที่ความคิดสร้างสรรค์ในอนาคตเหมือนกันส่งเสริมและนวัตกรรมเพื่อประโยชน์ของทุก วัสดุลิขสิทธิ์เป็นผลจากการทักษะความคิดสร้างสรรค์ทำงานอย่างหนักและการลงทุนหากปล่อยทิ้งไว้ไม่มีการป้องกันก็อาจจะใช้ประโยชน์ของผู้อื่นโดยไม่ต้องเขียนต้นฉบับที่มีการจ่ายเงินนั้น นั่นคือเหตุผลที่ผู้ใช้วัสดุที่มีลิขสิทธิ์ครั้งแรกจะต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ยกเว้นเพียงบางส่วนนี้อาจจะใช้งานน้อยที่อาจหลบหนีคำสั่งการละเมิดลิขสิทธิ์
การคุ้มครองลิขสิทธิ์จะกระทำทันทีที่สร้างในรูปแบบใดได้รับการบันทึกไว้ได้ แม้ว่าจะไม่มีการลงทะเบียนอย่างเป็นทางการแบบฟอร์มหรือค่าธรรมเนียมสำหรับลิขสิทธิ์ของผู้สร้างอาจใช้เวลาตามขั้นตอนข้อควรระวังเพื่อให้มั่นใจว่าหลักฐานว่าข้อมูลนี้เป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเขา
เพลง 